سندرم روده تحریک پذیر با ناراحتی یا درد شکم و تغییر در عادات روده ای مشخص می‌شود.
سایر علامت های معمول گاز، نفخ، اسهال و یبوست و افزایش فشار در دستگاه گوارش مرتبط با فشارهای عصبی و روانی است.
سندروم روده تحریک پذیر به عنوان یک اختلال عملکردی طبقه‌بندی می‌شود زیرا آزمایشات هیچ گونه ناهنجاری های تشخیصی را نشان نمی‌دهند و بنابراین تشخیص این بیماری مبتنی بر علائم بالینی آن است.
شرایط روانی مانند افسردگی و اضطراب در اغلب بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر مشاهده می شود اگرچه مشخص نیست که استرس آغاز کننده این بیماری است یا خیر اما پذیرفته شده که استرس می‌تواند باعث تشدید علائم IBS شود.
روش های درمانی شامل داروها کاهش استرس و آرامش و تغذیه از طریق اصلاح رژیم غذایی است.
مصرف مکمل های پروبیوتیک به کنترل علائم بیماری کمک می کند.
بیمار باید سعی کند از غذاهای کم چرب استفاده کند و میزان کافئین مورد استفاده خود را نیز کاهش دهد.
مصرف الکل می تواند علائم بیماری را تشدید کند.
